ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΕΛΕΝΗ

 

Ο Ευριπίδης (485 π.Χ. - 406 π.Χ.), υπήρξε τραγικός ποιητής και ένας από τους τρεις μεγάλους διδάσκαλους του αττικού δράματος στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Καταγόμενος από τη Φλύα, δήμος της Κεκρωπίας (σημ. Χαλάνδρι), λέγεται ότι γεννήθηκε στην Σαλαμίνα την ημέρα της ναυμαχίας, όταν ο Αισχύλος αγωνιζόταν ως πρόμαχος άνδρας, ο δε Σοφοκλής ως έφηβος που έσερνε το χορό των επί το τρόπαιο επινικίων. Το γένος του ποιητή δεν ήταν επιφανές, όπως των άλλων τραγικών. Γονείς του φέρονται ο Μνήσαρχος και η Κλειτώ, την οποία ο Αριστοφάνης σκώπτει ως λαχανοπώλη (Αχαρν. 480, Ιππ. 19). Ο Ευριπίδης έζησε σε εποχή ακμάζουσα, τον χρυσό αιώνα του Περικλέους. Από την άλλη βέβαια έζησε και σε μια εποχή που είχε σημαδευτεί από τον Πελοποννησιακό πόλεμο,το έργο των σοφιστών και γενικότερα από τις νέες ιδέες και τα καινούρια προβλήματα,τα οποία συνυπάρχουν στα έργα του Ευριπίδη, αντικατοπτρίζοντας τις πνευματικές έριδες. Κατά τον Φιλόχορο ο ποιητής έτυχε επιμελημένης αγωγής, σε συμμετοχή του σε εορτές του δήμου του, έγινε πυρφόρος του εκεί λατρευομένου Ζωστηρίου Απόλλωνα σε δε αγώνες έλαβε μέρος στο παγκράτιο και στη πυγμήν όπου και νίκησε ακόμη και στους Παναθήναιους γυμνικούς αγώνες. Γρήγορα όμως απαρνήθηκε τον αθλητισμό και μίσησε τους αθλητές διότι κατά τον ίδιον "κακών γαρ μυρίων όντων καθ΄ Ελλάδα, ουδέν κάκιον έστιν αθλητών γένος" (Αποσπ.284) (το κακό είναι τεράστιο στην ελλάδα, τίποτα πιο κακό όμως δεν υπάρχει από το γένος των αθλητών).


Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από τη Βικιπαίδεια.

 Ευριπίδης, Aθηναίος Σεφέρης Γιώργος

Γέρασε ανάμεσα στη φωτιά της Tροίας και στα λατομεία της Σικελίας. Tου άρεσαν οι σπηλιές στην αμμουδιά κι οι ζωγραφιές της       θάλασσας. Eίδε τις φλέβες των ανθρώπων σαν ένα δίχτυ των θεών, όπου μας πιάνουν σαν τ' αγρίμια·       5 προσπάθησε να το τρυπήσει. Ήταν στρυφνός, οι φίλοι του ήταν λίγοι· ήρθε ο καιρός και τον σπαράξαν τα σκυλιά.

(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1974) http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=237&author_id=44